نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

• حسین واله

چکیده

از جمله دستاوردهای نظریه تصویری، ریشه یابی مغالطاتی است که تاریخ فلسفه آکنده از آن است. نزاع سالیپسیزم که افراطی ترین شاخه ایده الیزم بشمار می رود. با رآلیزم بر پایه نظریه تصویری راه حل بدیعی می یابد که ویتگنشتاین به اجمال بیان کرده است. انکار عالم واقع از موضع سالیپسیزم ریشه در خلط بین دو نقش متفاوت زبان، دو حیث مجزای مدرک و مرزهای گفتمان فلسفی و علمی دارد. با تحلیل درست، می توان نشان داد که مطلوب سالیپسیت، اساسا بیان کردنی نیست، و غفلت از فرق حیث مدرکیت با حیث وجودی مدرک بعلاوه دست درازی ناروا به معرفت تجربی، به انکار واقع منجر می شود. اگر آگاهانه این تمایزها را رعایت کنیم، سالیپسیزم با رآلیزم آشتی می کند. گزاره های متضمن اعمال نفسانی مانند «احمد معتقد است که حسن برنده شد» در تحلیل دقیق، نه دلیلی بر تبعیت واقع از ذهن و نه مثال نقض قاعده گسترش پذیری، بلکه جمله های دو پهلویی است که یا به گزاره های روانشناختی تجربی تحویل می شود و آنگاه هیچ ارزش فلسفی ندارد و یا به توتولژی های ضروری الصدقی تاویل می شود که هیچ ربطی به ایده آلیزم ندارد و البته شبه گزاره خواهد بود.

کلیدواژه‌ها

• سالیپسیزم
• رآلیزم
• ایده‏الیزم
• نظریه تصویرى
• مُدرِک

عنوان مقاله [English]

HOW DOES SOLIPSISM COME TO TERMS WITH REALISM IN WITTGENSTEIN?

نویسنده [English]

• Hosein Valeh

چکیده [English]

Among the achievements of ideational theory, one can refer to the search for the fallacies which have filled the whole history of philosophy. The main conflict between solipsism which is recounted to be the most extreme branch of idealism and realism grounded in ideational theory finds a novel solution which is touched upon by Wittgenstein. The denial of the objective world from the perspective of solipsism has its roots in the confusion between the two differing roles of language, two separate aspects of the subject and the limits of scientific and philosophical discourses. Through careful analysis, one can show that the ideal solipsism is looking for cannot be expressed and insufficient attention to the distinction between the subjective mode and the existential mode of subject and improper appealing to empirical knowledge can lead to the denial of reality. If we observe the distinction consciously, solipsism will come to terms with realism. Statements involving mental acts like "Ahmad believes that Hassan won something." can be shown through careful analysis not to be a good reason for the violation of the principle of universality but to clarify vague or ambiguous statements which can be reduced to empirical or psychological statements having no philosophical significance or construed to necessarily true tautologies which are undoubtedly pseudo-proposition which have nothing to do with idealism.

کلیدواژه‌ها [English]

• SOLIPSISM
• REALISM
• IDEALISM
• IDEATIONAL THEORY
• SUBJECT