نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

• علی ارشد ریاحی

استادیار گروه الهیات دانشگاه اصفهان.

چکیده

 
 
در این مقاله این مسأله مورد بحث قرار گرفته است که نفس و بدن در فلسفه لایب نیتس از یک جنسند یا نه؟ و آیا در یکدیگر تأثیر و تأثر دارند و انطباق آنها چگونه تبیین مى‏شود؟ به بیان دیگر، آراء لایب نیتس درباره ارتباط نفس و بدن بررسى و نقد شده است. به این منظور برخى مقالات لایب نیتس، بویژه منادولوژى و گفتار درباره مابعدالطبیعه و بعضى از نامه‏هاى او مانند نامه‏هاى او به کلارک و آرنو و همچنین آثار شارحین او از قبیل شرح لاتا، راسل و ایشیگورا به دقت مطالعه و مطالب مربوط به رابطه نفس و بدن استخراج و سپس تجزیه و تحلیل و نقد شده و نتایج زیر به دست آمده است:
1ـ از نظر لایب نیتس نفس و بدن هر دو از یک جنسند؛ نفس مناد حاکم و بدن مجموعه بى‏نهایت منادهاى تابع است، اما با این نظریه لایب نیتس نمى‏توان موافقت کرد، زیرا هیچ برهان صحیحى براى اثبات مناد وجود ندارد و لازمه منادِ حاکم بودن نفس این است که در برخى موارد بدن باید نفس محسوب شود.
2ـ نفس و بدن در فلسفه لایب نیتس هیچ گونه تأثیر و تأثرى بر یکدیگر ندارند و انطباق آنها صرفاً با اصل هماهنگى پیشین بنیاد تبیین مى‏شود، ولى این نظریه مستلزم قول به جبر و از دست رفتن بهترین دلیل اثبات نفس است.
3ـ ترکیب نفس و بدن در سطح منادها انضمامى و در سطح پدیدارها اتحادى است و صحت این نظریه بر صحت نظریه مناد و تعریفى مبتنى است که لایب نیتس در مورد نفس و بدن ارائه کرده است.
4ـ نفس براى تمام بدن حاضر است، اما حضور آن به معناى انتشار نیست.

کلیدواژه‌ها

• مناد
• جوهر
• پدیدار خوش بنیاد
• هماهنگى پیشین بنیاد
• علت موقعى
• علیت
• نفس

عنوان مقاله [English]

@THE EXPOSITION AND CRITIQUE OF LEIBNIZ'S IDEAS ON THE CONNECTION BETWEEN SOUL AND BODY

نویسنده [English]

• Ali Arshad riyahi

Assistant Professor, Department of Theology, University of Isfahan.

چکیده [English]

In this article it is examined that if the soul and body in the Leibniz's philosophy are homogeneous or not and if there is any interrelation between them and how their  adaptation can be explained. In other word the views of Leibniz regarding the connection between soul and body are examined and criticized through a descriptive analysis of his articles such as Monadology and Discourse on metaphysics and his correspondence with Clarke and Arnauld and a study of the works of his commentators such as Larte, Russell and Ishiguro with regard to connection between soul and body. These views are analyzed and criticized and the following conclusions are drawn:
1- From Leibniz's view point soul and body are homogeneous; soul is a rulling Monad and body is a collection of infinite subjugated Monads, but we can not agree with this view, for there is no correct proof for Monad and this thesis that soul is a rulling Monad requires that in some cases body must be soul.
2- There is not any interrelation between soul and body in the Leibniz's philosophy and their adaptation is explained only by pre-established harmony, but this opinion requires that human freedom and the best proof for soul would be lost.
3- The composition of soul and body on the level of Monads is by way of annexation and on the level of phenomena is by way of unification and the correctness of this thesis depends on correctness of thesis of Monad and Leibniz's definition of soul and body.
4- soul is present all over the body, but this does not mean diffusion.