نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترای فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران.

2 استادیار بازنشسته گروه علوم تربیتی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران.

3 دانشیار گروه فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.

چکیده

هدف این پژوهش تبیین نظریه ویتگنشتاین متأخر، یعنی نظریه بازی‌های زبانی، و استنباط دلالت‌های آن در زمینه مبانی و اصول تربیتی و تحلیل و نقد آن از دیدگاه علامه طباطبایی است. در این پژوهش از روش تحلیل مفهومی، روش استنتاجی و تحلیل انتقادی استفاده شده است. برای این منظور پس از استخراج و استنباط مبانی و اصول نظریه بازی‌های زبانی ویتگنشتاین، نقد آن‌ها از دیدگاه علامه طباطبایی مطرح می‌شود. طبق یافته‌های این پژوهش، مفاهیم اصلی معرفت‌شناسی ویتگنشتاین شامل نظریه کاربردی معنا، اجتماعی بودن زبان و نفی زبان خصوصی، تأکید بر توصیف به جای تبیین، زمینه‌گرایی و نسبیت محوری است. در مقابل، علامه طباطبایی در بنیان‌های معرفت‌شناختی خود بر مبناگروی، یقینی بودن معرفت و بداهت آن و متعین بودن حقیقت اشاره می‌کند. با در نظر داشتن معرفت‌شناسی ویتگنشتاین، شاهد ضعف‌هایی هستیم که می‌توان آن‌ها را بر مبنای دیدگاه علامه طباطبایی نقد و بررسی کرد؛ از جمله تعین نداشتن معنا، ابتنای نظام معرفتی انسان بر نحوه زندگی او، نفی وجه کشفی معرفت، ماهیت اقتضایی بودن و نسبیت.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Studying the Basics and Principles, and a Critique, of Wittgenstein's Language Game Theory from the Viewpoint of Allameh Tabatabai.

نویسندگان [English]

  • Gashin Allahvaisi 1
  • Mansoor Khoshkhoei 2
  • Ahmad Salahshori 3

1 PhD Student in Philosophy of Islamic Education, Bu Ali Sina University, Hamedan, Iran.

2 Emiritus Assistant Prof., Department of Educational Sciences, Bu Ali Sina University, Hamadan, Iran.

3 Associate Prof., Department of Philosophy of Islamic Education, Allameh Tabatabai University, Tehran, Iran.

چکیده [English]

The present study was conducted to explain and elucidate the late Wittgenstein theory of language games, deduce its implications in the field of education and, then, analyze and criticize it from the perspective of AllamehTabatabai; conceptual analysis, inference, and critical analysis were used in the present study. Thus, the basics and principles of Wittgenstein's language games theory were initially extracted and deduced; then, these principles are critically investigated from the perspective of AllamehTabatabai. According to the findings of the study, the main concepts of Wittgenstein's epistemology, including applied theory of meaning, sociality of language and the negation of private language, emphasize descriptive rather than explanatory aspects, are context-oriented and follow the rules of relativity. On the other hand, in his epistemological theorizations, AllamehTabatabai emphasizes foundationalism, certainty and clarity of knowledge, and the determinism of the truth. Relying on Wittgenstein's epistemology reveals weaknesses and deficiencies which could be clearly criticized according to AllamehTabatabai's beliefs and ideas, including non-determinism of truth, founding the human epistemic system based on his life, the denial of the discovery of knowledge, and the nature of contingency and relativity.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Late Wittgenstein
  • Language Game Theory
  • Basics of Education
  • Principles of Education
  • Islamic Realism
  • AllamehTabatabai
ـ اوزمُن، هوارد و کراور، سموئل (1387)، مبانی فلسفی تعلیم و تربیت، ترجمه گروه علوم تربیتی، قم: انتشارات موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره).
ـ باقری، خسرو، سجادیه، نرگس و توسلی، طیبه (1389)، رویکردها و روش‌های پژوهش در فلسفه تعلیم و تربیت، تهران: انتشارات پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
ـ پورحسن، قاسم (1385)، «ویتگنشتاین: از زبان تصویری تا زبان تألیفی»، پژوهش‌نامه علوم انسانی، شماره 49، ص 128ـ148.
ـ هادسون، ویلیام دونالد (1378)، لودویگ ویتگنشتاین، ترجمه مصطفی ملکیان، تهران: انتشارات گروس.
ـ رشیدی، شیرین، کشاورز، سوسن، بهشتی، سعید و صالحی، اکبر (1396)، «تبیین دیدگاه معرفت‌شناسی علامه طباطبایی (ره) و دلالت‌های آن در محتوا و روش‌های تربیتی»، پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت، شماره 34، ص 9ـ27.
ـ رقوی، جواد (1386)، «دیدگاه معرفت شناختی ویتگنشتاین»، مجله تخصصی الهیات و حقوق، شماره 24، ص 155ـ179.
ـ زیباکلام، فاطمه و بزرگی، آزاده (1392)، «بررسی تأثیر نگاه هرمنوتیکی ـ زبانی آگوستین بر ویتگنشتاین و دلالت‌های تربیتی»، پژوهش نامه مبانی تعلیم و تربیت، شماره 3، ص 27ـ42.
ـ سجادی، سیدمهدی، فرمهینی فراهانی، محسن، احمدی‌هدایت، حمید و احمدآبادی آرانی، نجمه (1397)، «تبیین معرفت‌شناسی ژیل دلوز و علامه طباطبایی و نقد چالش‌های رویکرد ریزوماتیک»، فصلنامه مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی. شماره 2.
ـ طباطبایی، محمدحسین (1350)، قرآن در اسلام، تصحیح محمدباقر بهبودی، تهران: دارالکتب الاسلامیه اول.
ـ طباطبایی، محمدحسین (1373)، بدایه الحکمه و نهایه الحکمه، انتشارات قم.
ـ طباطبایی، محمدحسین (1374)، تفسیر المیزان، ترجمه سید محمدباقر موسوی همدانی، قم: دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین حوزه علمیه.
ـ طباطبایی، محمدحسین (1380)، نهایه الحکمه، قم: انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی.
ـ طباطبایی، محمدحسین (1385)، اصول فلسفه و روش رئالیسم، قم: انتشارات صدرا.
ـ طباطبایی، محمدحسین (1388)، فروغ حکمت: ترجمه و شرح نهایه الحکمه، ترجمه محسن دهقانی، قم: بوستان کتاب.
ـ طباطبایی، محمدحسین (1387)، بررسی‌های اسلامی، گردآورنده: سیدهادی خسروشاهی، قم: بوستان کتاب.
ـ عسگری یزدی، علی (1392)، «نقد و بررسی نظریه بازی‌های زبانی ویتگنشتاین»، فلسفه دین، شماره 4، ص 121ـ136.
ـ علایی، مشیت (1386)، «از اندیشیدن تا نگریستن: درآمدی بر ویتگنشتاین»، زیباشناخت، شماره 17، ص 31ـ46.
ـ فونتانا، دیوید (1382)، روان‌شناسی در خدمت معلمان، ترجمه صغری ابراهیمی، تهران: مؤسسه فرهنگی منادی تربیت.
ـ کریمی، محمود، امرایی، رحیم (1389)، «بررسی و نقد دیدگاه ویتگنشتاین متأخر در باب زبان دین»، فلسفه دین، شماره 5، ص 5ـ18.
ـ محمدی، حمیدرضا، ناجی، سعید (1396)، «مفهوم فلسفه نزد ویتگنشتاین متأخر و لیپمن»، تفکر و کودک، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، شماره اول، ص 15ـ36.
ـ مگی، برایان (1385)، فلاسفه بزرگ؛ آشنایی با فلسفه غرب، ترجمه عزت‌الله فولادوند، تهران: خوارزمی.
ـ مگی، برایان (1387)، سرگذشت فلسفه، ترجمه حسن کامشاد، تهران: نشر نی.
ـ مهدوی‌نژاد، محمدحسین (1384)، «ویتگنشتاین: معنا، کاربرد و باور دینی»، نامه حکمت، شماره 1، بهار و تابستان، ص 69ـ104.
ـ ندرلو، بیت‌الله (1390)، «نظریه بازی‌های زبانی ویتگنشتاین: یک نظرگاه فلسفی پست‌مدرن درباره زبان»، دوفصلنامه غرب‌شناسی بنیادی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، شماره 1، ص 87ـ100.
ـ نقیب‌زاده، میرعبدالحسین (1387)، نگاهی به نگرش‌های فلسفی سده بیستم، تهران: طهوری.
ـ نوروزی، رضاعلی، عابدی، منیژه (1390)، «ویژگی‌های علم حصولی مبتنی بر علم حضوری در نظریه علامه طباطبایی»، اسلام و پژوهش‌های تربیتی، شماره 5.
ـ ویتگنشتاین، لودویگ (1380)، پژوهش‌های فلسفی، ترجمه فریدون فاطمی، تهران: نشر مرکز.
ـ هارت‌ناک، یوستوس (1351)، ویتگنشتاین، ترجمه منوچهر بزرگمهر، تهران: خوارزمی.
- Fogelin, Robert J. (1987). Wittgenstein, London and New York: Rutledge & Kegan Paul.
- Glock, Hans-Johann. (1996). A Wittgenstein Dictionary, Oxford: Blackwell.
- Hallet, G. (1977). A Companion to Wittgenstein’s Philosophical Investigations, Ithaca and London: Cornell University Press.
- Kripke, Saul A. (1982). Wittgenstein on Rules and Private Language, Harvard University Press.
- Wittgenstein, Ludwig (1958). The Blue and Brown Books, Oxford: Blackwell.
- Wittgenstein, Ludwig (1967). Zettel, Ed. G. E. M. Anscombe and G. H. Von Wright, trans. G. E. M. Anscomb, Oxford: Blackwell.
- Wittgenstein, Ludwig (PI) (1953). Philosophical Investigations, ed. G. E. M. Anscombe and R. Rhees, trans. G. E. M. Anscombe, Oxford: Blackwell.
 
CAPTCHA Image